Kołysanka
Dla Mercedes, umarłej
Federico García Lorca
Już cię widzimy w uśpieniu
Z drewna jest twoja łódź u brzegu.
Biała księżniczko nicości,
Śpijże, śpij w ciemnościach nocy!
Śnieżna ziemia, ciało śnieżne.
Śpijże, śpij, gdy świt nadejdzie!
Już się oddalasz w uśpieniu.
Mgłą i snem jest łódź twa u brzegu!
Przełożyła Irena Kuran Bogucka
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz