Lament
Federico García Lorca
Zamknęłam drzwi od balkonu,
ponieważ nie chciałam słuchać płaczu,
ale za szarymi ścianami
nic nie było słychać prócz płaczu.
Bardzo mało jest śpiewających aniołów,
bardzo mało jest szczekających psów,
tysiące skrzypiec mieści się w jednej dłoni.
Ale płacz jest olbrzymim aniołem,
płacz jest olbrzymimi skrzypcami,
łzy tamują głos wiatru
i nic już nie słychać prócz płaczu.
Przełożył Czesław Miłosz
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz