Cisza
Tomas Tranströmer
Idźże dalej, oni są pochowani…
Chmura przepływa przez tarczę słońca.
Głód jest wysoką budowlą
która przesuwa się nocą
w sypialni otwiera się ciemny rdzeń
szybu windowego wskazującego wnętrza.
Kwiaty w rowie. Fanfara i cisza.
Idźże dalej, oni są pochowani…
Srebro stołowe uchodzi z życiem w dużych ławicach
na dużej głębokości gdzie Atlantyk jest czarny.
Przełożył Leonard Neuger
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz