Skoro nie mam nadziei

Popielec
(fragment)

T.S. Eliot

Skoro nie mam nadziei, bym jeszcze powróciła
Skoro nie mam nadziei
Skoro nie mam nadziei, bym wróciła
Do pożądania zalet innych ludzi
Nie usiłuję walczyć o te sprawy
(Po cóż ma stary orzeł rozpościerać skrzydła?)
Po cóż bym opłakiwała
Minioną chwałę zwykłego królestwa?

Skoro nie mam nadziei, abym jeszcze zaznała
Niepewnej chwały określonej chwili
Skoro nie sądzę
Skoro wiem, że nie zaznam
Prawdziwej mocy, która przemija
Skoro nie mogę pić
Skąd piją kwiaty drzew i źródła rzek, bo nic tam już nie ma

Skoro wiem, że czas jest zawsze czasem,
A miejsce zawsze i jedynie miejscem,
A co się dzieje, to się dzieje tylko jeden raz
I tylko w jednym miejscu,
Cieszę się, że jest tak jak jest
Wyrzekam się uwielbianej twarzy
I wyrzekam się głosu

Przełożył Władysław Dulęba