Martwe

BARKA GRUZU

Paul Celan

Godzina wody, barka gruzu
przewozi nas do wieczoru, nam,
jak jej, się nie śpieszy, martwe
Dlaczego stoi na rufie.

. . . . . . . . . . . . . . . . . .

Odciążone. Płuco, meduza
rozdyma się do dzwonu, brązowa
wypustka duszy osiąga
jasno oddychające Nie.

Przełożył Ryszard Krynicki