Śmierć jak zapach wonności

Rozmowa zmęczonego życiem z własną duszą

Śmierć jest dziś dla mnie
jak zdrowie dla chorych,
Jak wyjście z komnaty po długiej niemocy.
Śmierć jest dziś dla mnie
jak zapach wonności
jak pobyt pod żaglem w dniu, kiedy wiatr wieje.
Śmierć jest dziś dla mnie jak zapach lotosów,
Jak pobyt na brzegu krainy upojeń.
Śmierć jest dziś dla mnie
jak przejście ulewy,
jak powrót żołnierzy po wojnie do domu.
Śmierć jest dziś dla mnie
jak niebo po burzy,
jak widok nigdy przedtem niewidziany.
Śmierć jest dla mnie
jak myśl o domu
po długich latach przeżytych w niewoli.

Przełożył Tadeusz Andrzejewski

Komentarz Kornelii: Sławny tekst literatury staroegipskiej pod współczesnym tytułem: Rozmowa zmęczonego życiem z własną duszą. Nasycony szarym smutkiem utwór świadczy, że pewne myśli, ból, cierpienie są stare jak ludzkość. Życie już tysiące lat temu potrafiło tak znużyć, udręczyć i wyczerpać, że ludzie marzyli o odejściu.
Cóż, jak tu wyłuszczałam, ja się nie zabiję, tylko tak sobie marzę przed Wielkanocą, nie licząc na żadne zmartwychwstanie. Uważam, że rację ma dusza nieszczęsnego Egipcjanina, która go napomina i przestrzega, żeby się jeszcze zastanowił, bowiem nie wiadomo, jak będzie w zaświatach „Popatrz, nikt przecie stamtąd nie powrócił”. Roztropna dusza z pewnością ma słuszość, zawsze można trafić w jeszcze bardziej cuchnące bagienko (aczkolwiek, jak nie będzie tortur fizycznych, duchowe zniosę, najlepsza byłaby męka samotności). Liczę na czarną nicość, której doświadczyliśmy już przed urodzeniem. Aczkolwiek jeśli okaże się, że będę musiała stanąć przed sądem Ozyrysa, to dostojny bóg-sędzia na mój godny gorzkiego ubolewania widok bez wątpienia zwróci ostatni posiłek. Ale mitologia kraju nad Nilem cieszy się moim uznaniem. Grzeszni zmarli zostają unicestwieni przez Pożeraczkę – potwora z korpusem lwa, głową krokodyla i zadem hipopotama. Chaps i po bólu! Unicestwienie świadomości, wszystko znika. Pastwienie się nad delikwentem przez całą wieczność, które zapowiada eschatologia chrześcijańska, należy natomiast uznać za jaskrawą niesprawiedliwość.