Smutną łodzią płynie anioł

Kołysanka dla Rosalii Castro, umarłej

Federico García Lorca

Wstań, o przyjaciółko miła,
bo już zorza koguty zbudziła!
Wstań, o moja ukochana,
bo wiatr jak krowa ryczy od rana!

Idą pługi, orzą ziemię,
Od Santiago do Betlejem.

Od Betlejem do Santiago
smutną łodzią płynie anioł.
Łódź, która od złota błyszczy,
niesie żałobę Galicji.

Galicja słaba, bezwładna,
pod smutne trawy opadła.
Trawy łoże ci uplotą,
kryjąc twych włosów czarny potok.
Płyną twe włosy w morza głębie,
tam, gdzie obłoki mają swe gniazda gołębie.

Wstań, o przyjaciółko miła,
bo już zorza koguty zbudziła!
Wstań, o moja ukochana,
bo wiatr jak krowa ryczy od rana!

Przełożyła Irena Kuran-Bogucka

Rosalia Castro, wybitna pisarka i poetka galicyjska (1837-1885).